Berria-rako idatzia
Mali herrialde pobrea da, eta asfaltatutako errepide nagusian ekialderantz egin ahala, atzera ere Sahelerantz, nabarmenduz doa pobrezia. Douentzan hartu dugu ostatu, larunbat gaua da, hamabost euroangela sinplea, bainugela kanpoan. Lar ohe biguna, bizpahiru zulo dituen eltxoen aurkako sarea eta mahai txiki bat. Atarian bildutako jendearen arreta bildu dugu heldu garenean, laster itzuli dituzte begiak telebistara horratik, Boli Kosta fin dabil jokatzen. Afaltzeko asmoz irten garenean, gaur ezin dela esan digute: aire girotudun logelan arrantza ministroa dago eta jantokia beretzat da.
Gauez eta ia argi barik abiatu gara herrirantz. Gau giro epela, jende asko, bizpahiru mahai dituen tabernatxo batean jesarri gara.Ez dago menurik, spaghetti eta arroz lapikokadak prestatu dituzte hautatzeko.Aldameneko patiotik biba eta oihuak entzun ditugu eta atzeko mahaikonari galdetu diot:zer da?Tunika azulezjantzita,irribartsu erantzun dit bizar urdineko agureak, ez daki nork sartu duen gola. Timbuktutik datorrela dela esan digu, apal, tuaregen ohiko harrotasunik gabe, 200 kilometroko pistaren dardarizoagorputzean oraindik. Senegal, Senegaloihuka irten da mutil bat arineketan errepidera.Mali ez dago Afrikako kopan, baina Senegalek edo Boli Kostak balio dute ordezko gisa. Futbola pasiorik gabe ez ei da ezer, eta gainera, goseaz ahazten ere lagun dezake, ordu pare batez behintzat.
No comments:
Post a Comment