Joan dira urte batzuk. Sakanako herri bateko jaietan, aurreko urteetan Guardia Zibila agertu zela kontatzen zidaten, udaletxean Espainiako bandera jartzeko. Pentsa dezakezue zenbat iraun zuen piper-potoak balkoian, eta zelan amaitu zuen. Hurrengo urtean ere agertu, eta udaletxean zegoen bandera bakarra iazkoa zela esan zieten. Kito problemak.
Nire herriko alkateak dio berak ez zukeela banderarik jarriko. Nire herriko alkatea oso postmodernoa baita trapu baten alde edo aurka ezer egiteko, baditu ardura handiagoak. Gizon jantzia da, Bizkaiko familia euskaldunean jaio eta Espainian eta Frantzian ikasia. Beti aurrera begira, arbasoen hizkuntza ahazteko gai ere izan da, hain da postmoderno nire herriko alkatea.
Nire herriko alkatea izan zen iaz bere alderdiko emaitzak hobetzea lortu zuen bakarretakoa, ederto baitaki populismoaren bidetik boto eskuindar eta hispanoenak erakartzen, Alderdi Popularrak ere zoriondu zion gisan. Bandera zor zien botoemaile horiei. Besteak, betiko jeltzaleak, lotsaren lotsaz dabiltza.
«Zer egingo zenukeen zuk, baina?». Egin beharrekoa ezin duzunean egin, duinagoa da alde egitea, baina zeinen goxoa den boterea. Borondatearen aurka, baina badaezpada ere ondo goian jarriko duela entzun genion. Inork ez diezaion eraso. Horretarako ere beti bezain antieuskalduna da gure hiriko alkatea. Bere koldarrean beheraxeago utzi balu, umiliazioa benetako abertzaleren batek konpon dezan... baina hori ere ez. Bejondeiola. Beste urrats bat lotsaren alkateen zerrendan, frankisten aldamenean. Duela 71 urte Artxandara igo ziren gudariak, ikurrina eskuan. Gaur alkate koldarrak tu egiten die.
No comments:
Post a Comment