Aizu-rako idatzia
Sarritan entzun dugu alderantzizkoa, euskaldunongandik hasi eta segi katalan, bretainiar, eskoziar eta abarrekin. Baina posible ote da naziorik gabeko estaturik? Gaur egungo Europan gertatzen diren fenomenoak dira. Bi dira independentzia hurbilen duten herriak, biak ere Europako txoko berdinean kokatuak: Montenegro eta Kosovo. Lehenean askok serbiartzat dute euren burua, baina Serbiakoek ez bezala, beti euren independentziari eutsi ziotenez, nortasun berezirik garatu ez zutelako. Bigarrenen kasua are bereziagoa da. Kosovoar izaera ez da inoiz existitu nazio bezala (Zipre existitu ez zen bezala, batzuk turkiarrak dira, besteak greziarrak, edo Bosnia bezala, azken hamarkadara arte existitu ez dena). Gehiengo albaniarrak serbiarren zapalkuntzatik askatu gura izan du bere burua, baina bandera albaniarrak erabili izan dituzte beti. Orain eztabaida sortu da: estatuek banderak dituzte, beraz zein hartu Kosovorako? Aldameneko estatuarena (Albaniakoa), gutxiengo serbiar, ijito eta gainontzekoak bazter utzita? Bosnia daukate eredutzat batzuek: Daytongo akordioen ostean bandera berria sortu zuten, baina inork gutxik darabil eraikin ofizialetatik kanpo. Bandera behar, eta banderarik nahi ez. Edo izatekotan, urte luzez erdi ezkutuan eta orain hain harro darabiltena. Ibrahim Rugova duela urte batzuk saiatu zen bandera berria sortzen eta porrot egin zuen. Orain, independentzia hain hurbil izanik, bandera bat beharko dutela jabetu dira. Oihal zati bat, bai, baina ezinbesteko (omen) estatu izateko. Estatu-nazioa krisian egongo da, baina naziorik gabeko estatua baldin bada etorkizuna…
No comments:
Post a Comment