Jauregi inguruko zalaparta ikusita, hurbildu zaio turismo-gidaria sarrerako ertzainari, eta gazteleraz galdetu dio zer gertatzen den. Hark euskaraz erantzun dio, eta herritarrak, haserre, gazteleraz erantzuteko agindu dio. Poliziak, berriz, ezetz, «zuk euskaraz jakin beharko zenuke, eta ulertu ere egiten duzu» ihardetsita. Ez dirudi oso anekdota sinesgarria, baina halaxe entzun dugu hemen, Baltikoko errepubliketan. Hamabost urtean, euskararen legeen denboraren erdian. Pentsa, BERRIA bera kide den hizkuntza gutxietuetako hedabideen Midas elkarteko kide dela egun Letonian errusieraz argitaratzen den egunkaria.
Poesian berrogeita hamar liburu berri urtean eta helduentzako nobelak apurtxo bat gehiago, neurri apal horretan dago estonierazko literatura, euskarazkotik hurbil samar. Estonierak berak milioi bat hiztun pasatxo ditu, ofizialki euskarak dituenak baino apur bat gehiago. Halako batean estatistiketatik kalera irten eta Tallinn hiriburuan -zer esanik ez, herrietan- estoniera nagusitasun osoan dagoela ikusten duzu, gazteak estonieraz dabiltzala, denek ingelesa -noizko ehortziko dugu bikoizketa eta azpitituluak hartu?- eta askok errusiera onartu baino hobeto ezagututa ere, etxekoa jaun eta jabe. Eta sartzen zara euskarak sinbolikotik beherako presentzia izan ohi duen saltoki horietako batean, liburu dendarik komertzialenean, eta sinetsi ezinik begiratzen dituzu aldizkari koloretsuak, itzulitako liburuak, bertako egileenak, onak eta txarrak. Eta bejondeiela eta sekulako inbidia diegula baino ezin diegu esan.
No comments:
Post a Comment