Bildu bandera

San Juango hiri zaharreko sarreran ari ginen bazkaltzen; analista politikoak puertorricarren obsesioa berretsi zidan, egunen batean estatubatuarrek bandera jaistea eta Puerto Rico independente bihurtzea, halabeharrez. «Gerta liteke, inperio handiek ez dute arazorik izaten ordura arte oso garrantzitsutzat jo dituzten lurraldeak uzteko. Britainiarrek egun batean marra bat egin lurrean eta hara, hau Pakistan da, hau India».

Ez berdin, baina antzeratsu, egoki iritzi diotenean, Bagdaden eraitsi dute barra eta izarren bandera. Bildu dute oihala, urteotan 4.500 soldaduren gorpuak legez, denak etxerako. Bertan gorpu direnak, batzuek ehun mila diote, 150 besteek, gerraren aurreko bahimenduak hildako milaka umeak zerrendatik kanpo daude. Saddam Hussein ere hil zuten, bere sarraskietan txikienetakoagatik zigortuta. Anfal kanpainako 180.000 hilek, Halabjako bonbardaketa kimikoak, ez dute epaiketarik arean izan. Horiek denak atzean utzita bildu dute estatubatuarrek oihala, etxean «bagoaz» dirudien doinuan, eta Irakeko gobernuari «ez zaudete bakarrik» itxura eman nahi dion ekitaldi txikian.

Inbasioaren aurka zegoen Barack Obama, baina orduan ez zen presidente. Eta etxeko zikinak etxean garbitu behar direnez, munduari begira «Saddamekin baino hobeto» dagoela gaurko Irak, eta segi aurrera. Argudio erraza baino arriskutsua da, edozer justifikatzeko baliatu baitaiteke.

Eta badago aztertzea egungo Iraki buruz, beharrezko da ziur aski mundu musulmaneko azterketaren baitan kokatzea. Kurduen rola, gehiengo xiitak Iranekin duen harremana, Siria arazoen eragina... horiek guztiak aintzat hartu behar dira. Baina horrek ez du gutxitzen gezurrean oinarritutako legez kanpoko gerrari ekin ziotela George W. Bushek eta bere aliatuek.

Arabiar mundua astindu duen testuinguruak ekarriko du hamarkada berriko Irak ere. Irakik egotekotan, noski. (Hego) Kurdistanek urteak daramatza bere bidea egiten, mendebaldearen aliatu fina izan daitekeela agerian uzten. Eraso sektarioen biktimen babesgune ere bihurtu da, kristau asiriarrentzat esaterako. Baina hara non Abdelkarim al-Luyabi petrolio ministroak berba tabua aipatu berri duen egunotan: «Kurdistanek hautatu beharko du Iraken geratu nahi duen ala estatu independentea eratu».

Orain arte bigarren mailako konpainiekin egin izan dituzte kurduek akordioak petrolioa ustiatzeko. Baina Exxon boteretsuarekin izenpetu dute azkena. Eta Bagdad amorrarazi du erabakiak. Lortu dutenari eusteko unea dute kurduek, haizea alde dabilelakoan, baina Ekialde Hurbilean laster aldatzen dela jakitun.
BERRIAn argitaratua