Batasuna

BERRIAn argitaratua

Kurduen Newroz egun historikoan egoteko parada izan dut oraintsu. Milioi bat lagun Turkian irekiarazi dituzten zirrikituetan sakontzen. Bere ispiluan jarri dute munduaren aurrean demokrazia gisa egon nahi duen estatua. Mugaren beste aldean, estatubatuarren karta ezin hobeto jokatzen asmatu dute. Ederto kostata, etsaia kanporatuta milaka hildako eragin zituen kurduen arteko gerra lotsagarria egin ostean, baina azkenean ere eskarmentua ondo ikasita. Geopolitikaren mina zelaiaren erdian pauso bakoitza tentuz emanda ari dira lortzen uneotan lor dezaketen gehiena.

Kosovon ere antzeko helburuak baina bitarteko ezberdinak bultzatzen zituzten elkarteak egon ziren. Ez dira denak bat etorri, independentzia eztabaidaezina dela horratik, inork ez du zalantzarik egin.

Badira porrot nabarmenak ere. Errusiaren politika genozidak leku gutxi utzi dio Txetxeniaren independentziari, baina txetxeniarrei eurei damutu zaie gogorrena egin ostean independentzia ezin kudeatzea. Eta beste hainbat, etsaia aski ez eta barne zatiketek dena pikutara bidali dutenak. Labur esanda: ez dago batasunik gabe bere burua askatu duen herririk.

Munduko lekurik aberats eta erosoenetakoan bere burua antolatzeko eta eskubideen alde borrokatzeko gaitasun handia erakutsi du herri honek. Eskuratutako autonomia mailetan kudeaketarako gaitasun bikaina ere bai, behe-behetik hasita. Tamalez, une erabakigarrietan urrunera begiratzeko ezintasuna ere oso gurea dugu. Batzuk gurdia beti gidatu behar dutela sinetsita, gura dutenean mundu guztiak bere doinura dantzatuko duelakoan. Besteak iragan laburraren mozkorrean, arrotzen txaloek puztuta eta iparreko oharrei jaramonik egin gabe. Eskurik ematekotan, arrazoi osoa zutela entzun behar duten umeen antzera.

Aberri eguna batera egitea bada zerbait. Abiapuntu behar du. Ez dago banatuta eta elkar joka askatu den herririk. Egizue behingoan egin beharrekoa, eta segi gero elkar jotzen, espainolek bezala. EH Bai.