Prezioak

Berriako 2006-III-19ko alerako idatzia

Hire askatasuna zegan zagok? Ehun milan. Hirea? Berrehunen, doble, hi. Hirugarrenak: Ba nireak ez zaukak preziorik, erosten ere ez zidatek utzi.
Nouadhibou ere askatasuna izan daiteke, Sahara okupatuko kontrol militarrak guztiak atzean utzita. Banc d'Arguineko imraguen arrantzaleek izurdeen laguntzaz egin izan zuten arrantzan, gero etorri ziren cayucoak, Kanariar Uharteetako ohiturak hartzean. Han ere garestia prezioa, garestiegia ez denean. 10na euro kosta zitzaigun guri bisatua urtarrilean, egun mila euroan ere ezin ziurtatu Afrika aberatsera iristerik. Berehala iritsi direnak europarrak dira, gure jauregi gotortuak ez dauka preziorik. Lehen Maroko, orain militarren peko Mauritania, azpikontratak han eta hemen. Zertan lohitu gure esku zuriak, afrikar jendarmeak ditugularik marea beltza garbitzeko?
Kassumay! Ez dira gutxi gure artean bizi diren diolak, Senegalen menpeko Casamancetik etorriak. Hango lagunen emaila jaso berri dugu Djenbering herritik. Djenberingdarrak etxean giltzapetu dira egun batez, hala agintzen du ohitura animistak. Han esan genien laster arte berriz ikusiko ez genituen katalan lagunei, segundo batean hil ziren amerikarrek saldutako militarren auto garesti batek harrapatuta. Gaur ostirala emakumeak bakarrik dabiltza kalean, fetitxeei eta leku sakratuetan otoitzean. Kaiolak eta garestiegiak diren prezioak, hegotik iparrera.