Uztailaren 18a astebete aurreratu eta «garaipen banderak» itzuli ziren. Kuadrila bat auzoko tabernan ui eta ai-ka, bolandera batzuk partida amaitu osteko minutuan. Handik laster, erabateko bakea. Espainol asko dago, baina Bilbo ez da espainola.
Uztailak 18 dituenean duela hamabi urte egunkari bat itxi zigutela oroitzen gara. Ez da protesta ozenik egon, ez da nazioarteko begiralerik joan Madrilera, Kubako presoak hartzen dituen gisan gatibu dituen Egin-eko bederatzi kazetari eta langileak behingoan aska ditzan. Teresa Todak, Jabier Salutregik eta euskal prentsa independentea ahalbidetu zuten beste zazpi lagunek Espainiako ziegetan jarraitzen dute. Espetxera bidean nahi dituzte Udalbiltzako hautetsiak ere. Zuberoa laguntzea ez da haizu.
Espainia gorria futbolera desaktibatu dute. Espainia hautsia dute betitik buruhauste handiena, 1898ko traumatik altxatu ezinik, beren mapa noiz aldatuko beldurrez. Konkistaren mapa da, eta ondo dakite gaur astebete Bilboko Moiua plazan ospakizunetan zebiltzanek: Deia-k erakutsi digu PPko buruzagi mordoa Agirre lehendakaria inguratzen bandera horigorriarekin, abertzaleekiko irain merkean.
Uztailaren 18koak dira. Joan den astean Iñigo Urkullurekin bildu ziren berberak dira Agirreri espainola jarri diotenak, katalanei Espainiako mugak gogorarazi dizkietenak. Oposizioarekin legez, bere ezintasun eta gezurretan harrapatutako Zapaterorekin ere negoziatzeko prest jeltzaleak. Jaurlaritza kendu dioten alderdi biekin. Garesti daude Madrilgo sei boto jeltzaleak. Etziko bozketan PSOEri selekzioak, naziotasunaren aitorpena eta beste zenbait gauza eskatuz hasi du enkantea. Beldurra ematen du, onartuko ez dituzten hainbat eskarirekin batera Trebiñu eta Villaverde, gure mapako zuloak, tartekatu dituztelako. Horiek lortze hutsak merezi lezake Zapaterori agonia urtebete luzatzea. Baina aldundiei eustearekin aski dutela diote zenbait mihik. Ikasiko ahal zuten zerbait iazko hauteskundeetatik.
No comments:
Post a Comment