Ammango aireportuan

Entzuna neukan Jordania modan zegoela bidaia-agentzietan, baina horrenbesterako ere! Hego Kurdistaneko bidaian lehen eskala da Ammango aireportua, eta eskertzekoa da Europan geroz eta aireportu gutxiagok daukaten doaneko wifi hau. Etxetik urrun ere kamera-mikrofono bidez denbora erraz doa, gero, aireportuan sei ordu egin behar baditugu ere. Gero komeriak, ea dena ondo irteten den, eta goizaldeko hiruretan Hewler-Erbilen lur hartzean arazorik gabe sartzen garen Iraken menpeko (menpeko-edo) Kurdistanen. Hilaren 17an Gasteizko Legebiltzarreko Giza Eskubideen Batzordean eta biharamunean Iruñekoan egotea gura dugun neska baten bila nator, nebari heriotza zigorra ezarri dio Iranek, eta gure alea jarri gura genuke lagun kurduen alde.

Euskal PENek Honorary Member edo Ohorezko Kide izendatu zituen iaz Adnan Hassanpour eta Hiwa Butimar kazetari gazteak, webgunean aurkituko duzue informazio guztia. Lana gogor eta polito egin dugun inpresioa daukat, bilerak, deialdiak, emailak, kontaktuak... baina azken arazoa konpondu barik daukagu: gu Irakeraino iristeko dauden tramite apurren aldean, ia ezinezko dute eskualde honetako bizilagunek gure Europa geroz eta gotortuagora sartzea. Espainiak bisatua ematea espero dugu.

Eta friboloago jarrita, Bilbo euritsu horretan goiz iritsi gara aireportura, baina Iberia betiko eran arduratu da nerbioak proban jartzen. Hegaldia berandu, konexioa ziurtatu barik, korrikaldi majoa egin dut hiru ordu lehenago bertaratzeko eskatzen duen Royal Jordanian-en mostradorera. 12.15etan ixten zuten, eta 12.11n iritsi naiz, nire atzetik Bilbotik etorritako beste hiru lagun. Izerdia kenduta, profil kuriosoa hegaldian: jordaniar gutxi batzuk eta turista mordoa datoz Ammanera, batzuek bidaia hemen hasteko, eta Siriara bidean beste batzuk. Atentzioa eman dit bidaiari gehienak, 50 urtetik gorako bikoteak eta emakume taldeak izatea. 7-10 eguneko zirkuituak egiten ei dituzte Amman-Itsaso Hila-Wadi Rum-Petra eta beste parajeren batzuk bisitatzen, baina esandakoa, zenbat zinkuentoi! Jatorrenak egokitu zaizkit aldamenean: madrildar PPro prototipo pijoa, emakume moderno taldea, Jordaniako hotelez, Madrilgo jatetxeez, Jordaniako printzesa zeinen faltsua den on itura horren atzean eta kuadrilatik faltan dituzten gainontzekoez txutxumutxuka, Borja eta beste seme-alaben balentriak kolegio pribatuetan, eta zelan ez, amorrua, hegazkineko oharrak arabieraz eta ingelesez zirela eta. "¡Si hay algo que me indigna es esto, volamos de Madrid y sólo hablan en inglés y en moro!"

Lau orduko hegaldia, isildu ere egin barik. A ze begirakunea bota didan GARA irakurtzen ikusi nauenean... baina gero nigana itzuli behar izan dira azafatarekin itzultzaile egiteko. Ez dut uste hemendik aurrera turista askorik ikusiko dudanik.