Gogoan dut oso herri euskaldun baten esaten zidatela espainiar hizkuntza izeneko ikasgaiaz gain beste bat ere bazeukatela, umeek osterantzean gaztelania maila lortzeko zailtasunak zituztela eta. Ulergarria da, hizkuntzarentzat onuragarria litzateke pertsona elebakarrak izatea, baina pertsonok zailtasunez beterik topatuko lukete bizitza. Egungo elebakarrek topatzen duten legez, sendagilearenetik hasita.
Salbuespen txikia dira herriok, ordea. Elebakartasunak ia beti euskara ez jakitea esan gura du gure herrian. Eta aspaldiko partez asmatzen ibil gaitezke, garaietara egokituz. Unibertsitateko hautaprobetan, gure onurarako izanda ere, haserretu egiten gintuen euskarazko azterketa lotsagarri hark, gaztelaniaz eskatzen ziguten mailaren aldean bereziki.
Badakit elebitasunaren diskurtsoa gezurra dela, munduan ez dago inon ere antzekorik, baina euskaldunok gara horrekin gehien irabaz dezakegunak. Hezkuntza Sailak horri heldu diola ematen du. «Euskara beharrezkoa» diskurtso horrekin amaitu, praktikan gauza bera esan gura duen «hizkuntza ofizialen ezagutza» ezarrita. Kito.
Espainiar alderdien erantzuna erabat indargabetzen duen baliabidea da. Asteon bertan geratu da argi samar. Inposizioa eta antzeko diskurtsoak erabat gainditzen ditu, hari horri tirako dionik beti egon arren. Baina indarrik eta argumenturik gabe uzten duzu funtsean euskararen aurkako diskurtsoak baino ez diren eztabaidak.
No comments:
Post a Comment