Mauritanian atrakatu da ontzia. Lehen arrantza kuotak erosten zizkion Europak basamortuko herrialdeari, orain gura ez dituen migratzaile (noiz arte jarraituko dugu «etorkin» deitzen inora etorri, iritsi ez direnei?) kuotekin ere negozio egiten du. Matxuratutako ontziaren kontuak, omen. Itsasoaz beste aldean gabiltza euskal negutik urrun, baina honaino ere erraz heltzen dira hango oihartzunak.
Alisioei esker dela entzun genuen, halaxe egiten dela Atlantikoaren ekialdetik Antilletara bidea. Barbadosen geldialdi laburra egin du hegazkinak. Nahikoa Bridgetown hiriburuko badian omenaldia txikia egiteko duela urtebete hemen agertutako ontziko biktimei. Kanarietara bidean eurak ere, Afrika aberatsera, europar hiltzaileak txikota eten eta jitoan utzi zituen. Espainiako egunkari batek haizatu zuen albistea, Senegalen senideak arduratuta zebiltzala, albiste gabean. Europara bidean egarriz hil ziren Atlantikoan, eta Karibetik hurbil aurkitu zituzten bertako arrantzaleek.
«Irudikatu daitekeen heriotzarik gogorrena» izendatu zuten orduan gertatutakoa. Oraingo migratzaileek zorte handiagoa izan dute, afrikar haien aldean. Baina albisteak ez dituzte alisioek soilik ekartzen. Internetek egiten du haren lekua sarri, hala idazten ditugu zutabeok, eta hala iristen zaigu europar bihozgabeen zerrenda luzearen berri, atzera ere. Times-eko argazkirik gabe ere bagenekin arren, ongi etorri itsuen mundura alisio berriak.
No comments:
Post a Comment