Erantzunik gabeko galdera. Egitasmo erraldoiak beharrezkoak direla onartuko bagenu -eta asko ematea da hori ere-, ezingo lukete erantzun noiz arte daukaten horrela jarraitzeko asmoa. Non dagoen muga, bi erreik hirugarrena eta hiriaren eraztun batek bigarrena dakarrela ikusita, zenbateraino jarraitzeko asmoa daukaten. Berba potoloen atzean oso epe meharrak daude. Alferrikakoak direla helburuak, bidean dago dena, geroz eta gehiago ekoiztea da kontua. Dabilen harrian...
Hizkuntzarekin ere asfaltoaren politika berbera da, egitasmoren bat badaukagun itxura egitea, beti itxura, baina inoiz ez eperik. Bota dirua adabakietan, baina ezin esan noiz arte den. 25 urtean ehuneko hamar «elebidundu» omen da. Biba zuek, datu gezurtiok sinetsita ere Mendebalde euskalduna... 150-200 urte barru izango da. Bidaia perfektua, «konponbidea» hitzean garrantzitsua bidea dela. Bestea, hor konpon. Nork eskatu kontuak mende bi barru?
Lagun batzuek esan didate Osakidetzako oposizioak erdaraz egitea aukeratu dutela. «Aurrekoan euskaraz eta erdarazko erantzunak ez zetozen bat. Eta, noski, zuzena espainolez zegoen». Internetez izena ematen ikusi nituen. Euskarazko bertsioan, betikoa, akatsak, erdarazko pasarteak... Itxurakeria eta gezurra nagusi elebitasunaren aitzakian. Erdaraz pentsatu, sortu, bizi, eta gero dena itzuli.
Badakite ez dela ezer gertatzen euskarazkoa txarto badago. Beti izango da ekialdekoena baino gehiago. Bada ez. Ekialdean argi utzi dute arrotza dela nagusi, mendebaldean arrotz garela dioskute behin eta berriz.
No comments:
Post a Comment