Ipar Kurdistango basakeriak geldiarazteko zer egin genuen galdetu ziguten, eta mindu egin zituen batzuk ama elebakarraren galderak (kurdu elebakar izatea analfabeto izatearen sinonimo da han). Eta haren moduan galdetuko digute bihar, adibidez, itsasoan hilen ahaideek, horren esplotatutako proletariook uko egin diegun lanen bila itoek.
Badakit geure artean zenbat miseria eta bazterketa dagoen, espekulazioan lotsagabe diharduen zenbat ustezko ezkertiar dagoen badakidan legez. Tartean, erruduntasunetik (ez derrigor kristauak, alemanak, santujale izan barik, ondo barneratuta daukate konplexua eskuin-ezker) ukaziora doan eremu zabala. Azken horiek, kurduak, beltzak edo latin amerikarrak legez esplotatuen taldean daudela sinetsarazi guran. Zapaltzaileek berdintzen ei gaituzte. «Pertsona berberek ostu digute lan-indarra». Baliteke. Baina ostutakoak beti norabide berbera izan du, handik hona.
Feudalismoa eta esklabotza, edo industri-iraultzatik sortutako proletalgoa eta kolonialismoak ekarritako arrazismoa parekatzea da hori. Ez nintzen Hernan Cortes eta ez naiz Bush, baina ez niri saldu geu ere irakiar garela. Geuk gura zein ez, gure bizimodua errazteko dihardu gerran, geure American Way of Life hau, hainbeste kostatako autoa merke ibil dadin.
«Marxen liburua, doktrina bezala abiatu zen gure kamarada», kantatzen zuen Negu Gorriak-ek. «Ongi etorri iraultzailea, agur berriz, turista azkarra, hurrengo arte bisitaria, hemen pringau bat besterik ez zara».
No comments:
Post a Comment