Trenak

2006-IV-30eko Berriarako idatzia

Iraganeko eztabaidak dira horiek, esan dute. Beti atzera begira, eta aurrerabidearen trena begien paretik pasatu. Baina orain hartu omen dugu, eta kontuz gero, laster makinista direla ere usteko dute handikeriaz beteriko errege biluzi horiek. Lemoiz geldiaraztea lortu zen. Leitzaranen ibilbidea aldatzea. Geroztik, golak eta golak, bata bestearen atzetik. Rotaflexak piztutako ilusioak, urteetako lana, urpean gelditu ziren. Nahi baino beranduago, garestiago, gogorrago, baina ahor urtegia. Ahor Boroa. Bilboko errauskailua eten izan balitz, Gipuzkoan planteatu ere ez zuten egingo. Garesti dago lurra, eta denek epe motzeko begirada, asfaltoa baino denek nahiago hormigoia bere lurretan. Hainbeste Lurzoru lege ia lurzorurik herri honetarako eta katalanek asteon bertan iragarri dute lege berria. Etxea hutsik daukanari, egurra. Eta kito, ez zeukan hainbesteko misteriorik. Etxea merkatura ateratzea saritu ordez alogeraren negozioa bera sari gutxi ez balitz legez ez ote da hobe etxe hutsak zigortzea? Urtebete hutsik, hainbeste, bi, doble, eta abar.
Armen kezko gortina erabili dute luzaro, benetan borrokatu beharrekoak etxean bertan zeudela ez ikusteko. Lemoiz, Leitzaran, Itoitz, Boroa. Itzelezko herri-mugimendua denetan, baina emaitza ezberdinak. Denok dakigu non egon zen aldea. Baina pistolarik gabe ere, pelikuletako indioek bazekiten trenak geldiarazten.