Luze doala entzun diogu. Zirkulazio heriotzekin batera esan du, antzeko istripuak balira bezala. Zer egingo diogu, tragedia gutxitzen saiatu eta aurrera. Tristea da inork ez esatea zerbait egin beharko duela hori eragozteko, bere beharra dela hau ez dadila luze joan.
Gerraren errezeta agintzen du Barne ministroak. «Aurrekoek bezala kale egingo du» leloa entzuten dugu beste aldean. Kale egingo du, baina bitartean, polito ari dira egurra ematen. Zapalkuntzaren aurrean zilegi dela defentsa? 80ko hamarkadan borroka armatua justifikatzen zutenek, dozenaka alkate eta parlamentario izanik, arrazoi gehiagorekin bultzatu beharko zuten demokraziaren itxura gordetzen ere saiatzen ez diren sasoiotan. Baina ez da hori kontua.
Eskuin abertzalea patxada autonomikoaren pistan lurreratzeko prestatzen ari da, inoiz ez dela aireratu jakin arren. Ez gaude 86an, nora joango zaizkio burujabetzaren aldeko jeltzaleak? EAra, Aralarrera? Adiskidea, hor hotz handiagoa egiten du. Etxera joango dira lasai asko, orain bertan independentismoaren zati handiena dagoen lekura, leihotik begira zain, enbatari erantzuteko ezgauza, miraria Estrasburgotik-edo etorriko ote den. Beste zati bat klandestinitatean dago, armekin edo gabe. Beste bat, hotz egiten duen alderdi txikietan. Eta espetxean azken zatia. Lau hamarkadatan inoiz baino jende gehiago dabil asteburu honetan errepideetan euskal preso politikoak bisitatzen. Eta apirilean beste 27 euskaldunen aurkako mehatxua. Etxean edo sasian, independentismoaren gaurko aukerak. Legal eta ilegalak: gurpil zoroa apurtu edo bertan ito, zuen esku.
Gerrarik ez. EH-Bai.
No comments:
Post a Comment