Berrian argitaratua 2006-XII-24an
Gaztea naizela oraindik, horrenbeste mania izateko, halaxe dioste. Eta ezin ezer egin nik. Duela ez hainbeste arratiar zutabekidea bere eskualde eta haranari buruz «bailara» idazten ikusi (azken urteotan bailarak baino ez daude, Karrantzatik Erronkarira, eta berdin Alpeetan, Aragoin zein Marokon, kito haranak eta ibarrak!) eta zerbaitek barru-barruan jo. Badakit dabilenari gertatzen zaiola, kazetariak berezkoa du Hizlandietarako materiala sortzea edukiaren aldetik ez eze hizkuntzarenetik ere, baina zeuretik berez etorriko litzatekeena modak zelan desitxuratzen duen ikustea kosta egiten da. Zer esan espainolezko «los aitas» patetiko horretatik? Okerretan okerren gaur gauekoa: hasi erdaraz «EL Olentzero»-rekin eta OlentzeroA esaten amaitu euskaraz.
Beste muturrean dago «beti esan izan da horrela» gaitza. Baten batek uste du aurten erabaki duela Euskaltzaindiak San Tomas behar duela, eta pentsatu ei du besterik egiteko ez eta beti bezala izorratu guran dabilela. Beste edozein erakunderi legez Akademiari ere kritika eta egurra zilegi izango dira, baina erabakia hartzeko erabilitako argumenturen bat entzun, irakurri, aurrez- aurre jarri ostean behinik behin, ezta? Hogei urteko gazte bat ikusten duzu halako batean «beti esan izan da horrela» esaka. Hogei urterekin horrek berak beharko luke aldatzeko motibo, aldiz, ezer ez aztertzeko ez eta aldatzeko jarrera atzerakoiari eusteko argumentu gisa darabilte!
Kasualitatea ote, beti santu eta eliza bueltako horiek (Santiago, Santo Tomas...) izatea errezelo gehien pizten dutenak?
No comments:
Post a Comment