Berrian 2006-XI-26an argitaratua
Ikastolen aldeko Bizkai-Gipuzkoako jaietan entzuten den espainieragatik amorratzea, eta poztea Herri Urratsen frantsesak izan duen gorakadagatik, ez da kontraesana. Lehena euskara politikatik baztertu eta aurpegi alaiz aurkeztu eta disneytar itxura emateko asmoen ondorio da. Borroka hitza ezabatu guran, edukiz hustu dute helburua ahalik eta jende gehien hurbil dadin. Bigarrenak ere bide berbera har dezake ziur aski, baina oraindik orain errezeloz begiratzen zion jende askorekiko -euskaldunak asko-harresiak hausteko urratsa dela pentsatu gura dut.
EHEko lagun batek (euskaldunak %80tik gorako herri batetik Nafarroa erdialdera bizitzera joan ondotik) aspaldi aipatu zidan zer-nolako eztabaidak zituen beste kide askorekin lan-ildoak desberdinak behar zutela zehazterakoan.
Balantzea geure barrura begira ere egin dezagun: Araba-Nafarroako mugako herri txikiak, orain hamarkada gutxi erdaldunduak eta erabat abertzaleak, euskaldunduta ote daude honezkero? Espraia berdin erabili behar da eremu administratibo guztietan? Eta legearen aurrean ondoen gauden euskaldunok, ba ote dakigu legeak aitortzen dizkigun eskubide guztiak baliatzen? Euskaraz egin diezaguten dugun eskubidea gorabehera, ez ote da inteligenteagoa euskara erabiltzeko eskubidea muturrera eroatea? Osakidetzan, INEMen, unibertsitatean, bulego orotan ilarak sorrarazi, ez langile euskaldunak eskatzen, euskaraz egin eta kito, ea nork daukan komunikazio-arazoa. Askok nahiko lukete teorian aitortuta dauzkagun eskubideak izatea, bada horiei zuku gehiago ateratzeko ordua.
No comments:
Post a Comment