BERRIAn argitaratua
Zuga-ri eskainitako kalean dut etxea. Beti amestu dut lehendakari sozialista, Jainkoa ezabatu eta mezu laikoak erabiliko dituena. Aste berean Sarrionandia, Szymborska eta Kirmen aipatuko dituena. Bai, lehendakari rockeroa nahi genuen, Portugaletekoa. Lehendakari maketoa, batzokietako desfibrilatzaileak eskas utziko dituena.
Osakidetzan erdarara behartu gaituztenek euskarari kalte egingo diozuela diote. Lea-Artibaiko Hitza itotzeko zero botorekin alkatetza ostu dutenek kolpe instituzionala leporatuko dizute. Behin eta berriz gogoraraziko dizute legez kanporatzeei esker zarela lehendakari. Baina onerako izan bedi ilegalizazioa ere. Balizko ordezkari independentistak ataka gaitzetik atera dituzu: espainiar sozialdemokrazia ala eskuin abertzalea bozkatzera behartuta leudeke osterantzean. Traidore edo ergel izatea hautatzetik libratu duzue ezker abertzalea. Ez da oso demokratikoa, zerorrek ere badakizu, baina tira, Hegoafrikan zurien erreferendumean erabaki zuten sistema arrazista atzean uztea eta beltzei botoa ematea.
Espainierazko narratiba sozialaren aitzindarietakoa izan zen Julian Zugazagoitia. Bilbon zinegotzi eta Madrilen ministro. Parisen Gestapok atxilotu eta Companys-ekin batera faxistei entregatu zien. 1940ko azaroaren 9an fusilatu zuten Zuga. Companysen ondorengoekin zaudete Katalunian. Euskal Herrian, Sartagudako kuneteroek eta Zugaren hiltzaileek bozkatzen duten alderdiarekin.
Donostian euskara Bilbon jeltzaleek baino hobeto tratatu duzue. Benetan, onena opa dizuet, sinetsi gura dizuet urte bian inork ez duela armarik hartuko eta bizkartzainik gabe ibiliko zaretela, eta presoak etxera bidean egotea gura nuke. Baina ez ahaztu betiko faxistak dituzuela bidelagun, Txikiari, Txikiri eta Otaegiri bezala kenduko lioketenak kalea Julian Zugazagoitiari.
No comments:
Post a Comment