Ospatu?

BERRIAn argitaratua

Urtero ospatu dugu gaurko eguna gurean. Gogoan dut osaba etortzen zela familiako bazkarira, «Salveko kuartelekoak ere zure urteguna ospatzen ari dira, Urtzi» esanez. Txantxak aparte, aurten etxetik urrun bete ditut urteak lehen aldiz, tragedia haren ondorengoekin. Gaur danborren jaialdia daukate Kolonbiako Karibeko herri txiki baten, Palenquen. Esklabo hartu zizkieten arbasoak, Afrikako etniak nahas-mahas deliberatuan ezarri azalaren koloreak baizik berdintzen ez zituen herritarrak. Palenque-ak ihesi joan ziren esklaboen gotorlekuak ziren; gutxitan kontatu da koloniatik urrun kontinente berri baten matxino zirenen historia.

Gaur urrundik joaten dira Palenquera, Karibean bantu herria aurkitzera, espainieratik sorturiko kreole bitxiaren arrastoetan ikertzera, Afrika Ameriketan bilatzera. Gaur Venezuelan erresistentzia indigenaren eguna da, eta hara doan euskaldunak hizkuntza indigenak gurea baino askoz atzerago ikusi arren, berba politak baino ez dizkiezu entzungo gobernu iraultzaileaz. «Bostehun urteko umilazioak ez dira berehalakoan gainditzen» diotsue, eta ez duzu Bolivia gogoratu gura.

Espainiar askok, zinismo ukitu handi batekin erantzun diete latin amerikarrei «zuen eta zuen arbasoen erruz sufritzen du Amerikak oraindik» aurpegiratzen dietelarik: «Nire arbasoak Espainian daude, zure arbasoak izan ziren hona etorri zirenak lurrak ostera eta indigenak hiltzera». Touché.

Baina egiaren atzean ukazioa dago, gaur bizi diren estatuan inperioan oroimina eta Latin Amerikarekiko nagusitasuna dagoen gisan. Alemanek diote holokausto bakarra beraiena izan zela. Nik diot espainiarrak direla holokaustoa ospatzen duten bakarrak.