Poza ezkutatu ezinik dabiltza. Gogorra egin zaie lehen agintaldia, baina zeinen gustura orain. PPk bete zuen polizia gaiztoaren rola urratsik ez egiteko aitzakia izan zezan Espainiako gobernuak. Estatu-arazoen mutur biak neutralizatuta, krisia datorrenean --herritar xumeei erasaten dien benetako ekaitza-- oposizioaren izeberga bere kasa ari da urtzen.
Iparreko gerrari ere aspaldi hartu zioten neurria. Ardanzaren sasoiak aipatu zituen Patxi Lopezek. Iraganeko formulek gutxitan daukate arrakastarik ilusioa piztu gura denean, mitxelinei keinua egin arren. Kontua da ia inork ez dakarrela ideia berririk.
Ibarretxe ari da hitza betetzen, alderdiko traidoreen gainetik. Baina badaki «Euskadi ez da Espainiaren menpeko zati» dioenean ez dela egia. EAE Espainiaren menpe dago, eta bera Espainiako erkidego bateko presidente autonomikoa baino ez da. Asko gara, bere alde bozkatu gabe, Euskal Herriko lehendakari nahiko genukeenak. Eskoziak bezala argi eta garbi independentziaz bozkatzen duen herrialde bateko buru. Euskal Herria Espainiaren menpeko zati ez izatea benetan gura badu, laguntza handia izango du alderditik kanpoko milaka lagunen aldetik.
Osterantzean, badakite zer dagoen. Gozatu ederra PSOEk, beste guztien urduritasuna ikusita. Bai han, bai hemen. Mitxelindunei eta abenturazaleei eutsi guran, denak Sabin Etxetik ihesi. Lopezengana batzuk, etsipenaren abstentziora besteak. Disidentzia preso. Eta gerra, atentatu-gaitzespen-polemikatxo-atxiloketa-tortura-atentatu koordenadan, PSOEk inork baino hobeto dantzatzen duen erritmoan.
«Negoziatu? Ezta bertan errenditzea ere! Zer egingo genuke barbarorik gabe?»
GALik ere ez dute behar. Kontuak atera.
No comments:
Post a Comment