BERRIAko Larrepetiten argitaratua
Mundu guztiak esaten duenean kasuak konparatzerik ez dagoela, pentsatu behar da: batetik, desberdintasun handiak daudela, mundu edozein gatazkan egon ohi diren legez, eta, bigarrenik, ukatzeko horrenbeste indar erabiltzen bada, prozesuak alderatu daitezkeelako izango dela.
Europako ezkerraren arazo handietako bat mundua bere parametro eurozentriko eta nazionaletan ulertu gura izatea. Eta horren arabera banatu elkartasuna. Herri baten zapalkuntza ez da zapalkuntza eta kito, eta haren aurkako erreakzioa ere ez, noski. Hau da, euskal independentistekiko elkartasuna adieraztekoan, ezkertiarrak direlako izan ohi da, ez independentziarako eskubidea ukatzen dietelako. Gure egitasmoarekin bat datorren neurrian da matxinada bat onargarri, ez jasandako errepresioaren arabera.
Eta jarrera negargarri horretan erridikulu gorena zapaltzaileak heroi bihurtzen direnean gertatzen da, inperialismoak bere interesen arabera egurtu dituelako. Gringoak Milosevici jazartzen bazaizkio, serbiarrek ere onartzen ez duten buruzagi komunista bihurtzen da. Ahmadinejad homofobo eta integristak hortzak erakusten badizkie yankiei, hori bai liderra hori. Bost axola kurduak zapaltzea, homosexualak urkatzea eta komunistak atxilotzea. Saddam Hussein ere martiri, bistan da. Gaur edo udaberrian Putinek indar handiagoa hartuz gero, hura ere galdutako ezkerraren argi? Txetxenia? Zer da hori? Eta albaniar nazionalismoa NATOren jiran dabilenez, serbiarra bultzatu.
Beti etsaiaren doinuan dantzan.
No comments:
Post a Comment