Mahfuz

Hil da Nagib Mahfuz, hiltzeko adin onean inondik ere, menderako bost urte falta. Eta azken une horretantxe lortu dugu euskaldunok azkenean Mahfuz euskaraz irakurri ahal izatea, Patxi Zubizarretari esker lehenik, berak itzuli baititu Mila eta bat gauen gauak eta laster argitaratuko den Mirarien kalezuloa, eta hor atzean etsi gabe egon direnak, ezjakintasunaren eta gutxiespenaren gainetik. Txalapartako ez dakit zenbat editore saiatu den Mahfuz itzultzeko eskubideak lortzen, intrasigentzia-harresi batekin topo egiteko. Euskaratzerik gura ez zenbait agente-literariok, euskara ez ei da Mahfuz irakurtzeko hizkuntza egokia, hura idazle bakezalea izan eta euskara... enfin, badakigu zer esan gura zuen, sinetsi gura ez dugun arren.
Jaramon gutxi egiten diren borrokatxo astun eta nekagarriak dira itzulpen-eskubideak lortzea, latinoamerikar idazleren batekin ere gertatu bezala. Agenteak ez ei zion zentzurik ikusten euskaldunok ulertzen genuen hizkuntza batera itzultzea. Eta Iparraldekoek? "Horiek frantsesa daukate, jatorrizkotik askoz hurbilago". Batzuek Nobel saria behar izan dute nor izateko Mendebaldearen aurrean, beste batzuk Mendebaldean ei gaude, baina oraindik oso zubi meharrak lotzen gaitu beregana.