Idazle Espetxeratuen Batzordeko bileran izan zen, iaz Glasgown. Hainbat egoera aztertu ondotik, adierazpen askatasunak zein muga behar zituen eta Nazioarteko PEN Clubak horiek guztiak babes ote zitzakeen eztabaidatu genuen. Gai asko oso arantzatsuak ziren: aleman hiztunen ordezkariak haserre zeuden idazle jazarrien zerrendaren baten holokaustoa ukatu zuten eskuin muturrekoak ere bazeudelako. Une horretan, baten batek gogorarazi zuen Austrian atxilotutako idazle batek holokaustoa zalantzan jarri zuela, hau da, egotzitako delitua bete-betean haren adierazpenaren ondorio izan zela, ez zuela beste ekintzarik egin.
Biharamunean beste gai nahasi bati buruz mintzatu ginen: Londresko komunitate musulmaneko rap kantari gazte bat, hamasei urte inguruko neska bat, epaitegira eraman zuten haren kantetako hitzetan detaile handiz azaltzen zuelako nola heldu kristau bati burutik, beste eskuan labana hartu eta zintzurra mozteko. Indarkeria agerikoa zen hitzetan, baina musikaren esparruan horrelako zenbat dauden gogorarazi zuten, hainbat belaunaldiren, are nazio osoen mito bihurtuak. Kazetariek terrorista hitza erabiltzea egoki ote den, behinolako zenbat terroristak estatista handi eta bakearen aldeko saridun diren eta antzekoak ere izan ziren.
Gure parametro estuetan «Aurrera bolie» epaitegirako dei zela gogoratu genuen, aski dela lobby ultran edo epaileen artean lotura txiki baten irudipena edozein txikikeria arazo larri bihurtzeko. Eta benetako arazoak ezinezko bihurtuko lirateke. Horregatik, logikoa dirudi behar den guztia egitea arrantzale bahitua ahalik bizkorren etxeratu dadin, terroristekin negoziatzeaz eta antzeko lelo higatuak erabili barik. Eta auzi horretan lelook haizatu ez diren legez, komeniko litzateke behingoan ehorztea klixe horiek eta aurreiritzirik gabe heltzea beste arazoei ere. Baina interes lartxo, denak berdin jarrai dezan.
No comments:
Post a Comment